Oktober 2016. Mijn andijvie redden van de nachtvorst en de compostbak leegmaken.

Vorige week schreef ik mijn vorige blog. De blog waar in ik vertelde dat voor mij het moestuinseizoen nog niet eindigt. Deze week bleek maar weer eens hoe waar dit voor mij is. Omdat voor zondag nachtvorst werd voorspeld, ging ik deze middag naar de tuin. Hoe jammer van mijn kleine andijvieplanten als deze de vorst niet zouden overleven. En mijn paprikaplant in de koude bak die nog wagenwijd openstaat….

Maar toen ik op de tuin kwam, zag ik aan mijn dahlia’s dat er reeds een nachtvorst overheen was gegaan. Mijn andijvieplantjes leken nog niets geleden te hebben, net zo min als de chinese kool die ik pas laat had gezaaid en lang hebben staan kwarren alvorens te gaan groeien. Nu kon ik lijdzaam afwachten hoe de andijvie en chinese kool het zouden blijven doen in de volle grond of alsnog de plantjes in de kas te zetten. Ik koos voor het laatste, liever iets voor niets te hebben gedaan, dan niets te doen en er zeker van zijn dat de planten de vorst niet overleven. Mijn paprika heb ik in de koude bak laten staan, maar de deksel op een kier gezet. Ik heb de planten met een royale kluit uit de grond gehaald en binnen gezet. Aan het eind van de middag leken de chinese koolplantjes slap te gaan hangen…. Gelukkig hebben ze zich weer opgericht.

Mijn beide compostbakken bleken rijp te zijn. Ik heb twee bakken van 1x1x1m. Ik heb een van afvalhout getimmerde bak van 2x1 met een tussen schot waardoor ik 2 vierkante bakken heb. Ik verzamel alle tuinafval en onkruid in de bakken. Enkel koolresten, aardappelloof, akkerwinde, tomatenloof, courgetteloof, komkommerplanten en in zaad geschoten onkruid gaat er niet op. Op de bodem heb ik wat karton gelegd en hierop ben ik begonnen met het groenafval. Alles gaat er eigenlijk op. Ook theezakjes (geen piramidezakjes want die bestaan uit plastic) en koffieprut. Ik bewaar lege eierschalen in een eierdoos. Als het doosje tjokvol zit, zijn de eierschalen intussen wel gedroogd en worden ze fijngestampt en in een emmer met deksel bewaard om in het najaar en voorjaar over de tuin te strooien. De eierdozen gaan op de composthoop.

Ik zet de hoop niet om maar laat de natuur zijn werk doen. Ooit schuilde er een zeldzame kikker in, geel met groen, die zou ik met omzetten verjagen. In het volgende jaar begin ik aan het vullen van de tweede bak. De eerste laat ik met rust en zet er in de zomer een courgetteplant op. Maar dit jaar waren beide bakken rijp. Ik heb de bovenste nog grove laag van de tweede bak afgehaald en even opzij gelegd toen ik de bakken ging legen.

Dit grove materiaal werd het begin van een nieuwe bak. Intussen is de eerste bak al aardig gevuld omdat ik deze week ook de berlotti-bonen heb uitgedaan en het loof in de compostbak deed. Ook reeds een deel van het loof van de dahlia’s ging op de hoop.

De wortels van de berlotti-boon heb ik in de grond laten zitten. De wortels van bonenplanten bevatten veel stikstof en brengen dit nu over in de bodem. Daar profiteren volgend daar de planten weer van. Over de restanten van de bonen heb ik een laag verteerde paardenmest over uitgereden. Dit mag de komende winter zo blijven liggen om in het voorjaar door de grond te worden verwerkt. 

Had ik deze maand nog wat sla gezaaid, intussen vond ik in het tuincentrum nog een zakje zaad van kropsla Meikoningin. Dus moest dit natuurlijk nog even worden in een kweekbakje worden gezaaid. Met een beetje geluk, eten we deze winter verse sla. De reeds gezaaide kropsla Milan begint al aardig te groeien en kan binnenkort worden overgezet in grotere potjes. Er zijn er meer dan op de foto hoor. Als mijn andijvie nu een beetje wil, dan kan ik daar vast wat van oogsten en op de vrijgekomen plek een slaplantje zetten…..

In mijn tuin is de regel “opgestaan is plaats vergaan” altijd van toepassing. Ondanks dat ik rekening houdt met wisselteelt, vul ik steevast elk vrijgekomen plaatsje weer zo snel mogelijk op. 

Over wisselteelt gesproken:  daar waar ik volgende jaar de aardappelen heb gepland….. heb ik per abuis de knoflook in de grond gezet…. Jammer, maar ik ga ze niet meer verzetten, dan hebben de piepers maar wat minder plaats volgend jaar of ik smokkel een beetje met de afmetingen van mijn aardappelveldje.

Ken je de gouden regel van wisselteelt reeds? Dit is een prima ezelsbruggetje:

Alle – Pesticiden – Kunnen -  Beter - Vermeden - Worden

Aardappelen – Peulvruchten – Kolen – Bladgroente – Vruchtgewassen – Wortelgewassen. (Met dank aan Kees de Boon)

Ik zelf houd slechts 4 bedden aan:

Aardappelen, Peulen, Kolen en Wortelgewassen. Vruchtgewassen als tomaat en komkommer kweek ik in mijn kasje. De courgette vind zijn plaats op de composthoop. Mijn bladgewassen zet ik overal tussen. Tussen de poten van de bonenstaken, groeien zolang de bonen nog niet volgroeid zijn de sla en de andijvie.  Waar de vroege aardappelen zijn gerooid, komt de winterandijvie. Spinazie zet ik niet, ik vind er weinig smaak aan en de kans op doorschieten is nogal groot. Daarentegen zet ik warmoes, de gewone snijbiet. Lekker vol van smaak. Deze laat ik aan het eind van het seizoen staan om vroeg in het voorjaar nog een keer te kunnen oogsten alvorens de nieuw gezaaide snijbiet oogstklaar is. Ik zaai de snijbiet aan de rand van het wortel- en uienbed.

Oktober loopt ten einde. Volgende week ga ik eerst een nieuw kruiwagenwiel halen. Door de invloed van weer en wind en vooral de zon, is de buitenband verpulverd en de binnenband geklapt. Met de kruiwagen haal ik op de mesthoop rijpe paardenmest die ik nog tussen de kolen wil strooien. De dahlia’s wil ik dit jaar in de grond laten zitten. Met de zachte winters van tegenwoordig moet dit lukken. Enkel de dahlia’s die in mijn oude wasmanden staan, moeten gerooid en naar zolder. Op zolder staan ook de sinaasappeldozen uit de supermarkt waar mijn bonen per soort in liggen te drogen. Die kan ik komend winter doppen. Verder zal ik komende winter weinig anders doen dan mijn hek rondom de tuin repareren, zaadcatalogi doorspitten, af en toe water geven aan de planten in mijn kasje en hopelijk ook regelmatig oogsten. Blijft er weinig meer over dan de overvloed aan groenten die in mijn vriezer zit op te eten en terug te denken aan dit moestuinseizoen dat zo koud en nat is begonnen.